اصول کارآفرینی و ویژگیهای کارآفرینان

کارآفرینی مانند سایر واژه های مطرح در علوم انسانی هنگامی قابل تحلیل و تبین است که بتوان تعاریف روشن و مشخصی از آن ارائه کرد. در مورد کارآفرینی تعریف واحدی وجود ندارد و از ابتدای طرح آن در محافل علمی، تعاریف متفاوتی از دیدگاه های گوناگون برای آن بیان گردیده است.

به عقیده "ارتورکول" کارآفرینی عبارت است از فعالیت هدفمند که شامل یک سری تصمیمات منسجم فرد یا گروهی از افراد برای ایجاد، توسعه یا حفظ واحد اقتصادی است. " روبرت نشتات" کارآفرینی را قبول مخاطره، تعقیب فرصت ها، ارضای نیازها از طریق نوآوری و تاسیس یک کسب وکار می داند.

می توان گفت در واقع، هنوز هم تعریف کامل و جامع که مورد پذیرش همه صاحبنظران قرار گیرد از واژه کارآفرینی ارائه نشده است لیکن در این بین تئوری و تعاریف اقتصاددان مشهور اتریشی به نام جوزف شومپیتر از کارآفرینی و نقش کارآفرینان در فرآیند توسعه مورد توافق و ارجاع اکثر محققین در این زمینه است. شومپیتر مشخصه اصلی کارآفرین را " نوآوری" می دانست و کار یک کارآفرین را "تخریب خلاق" تعریف کرد.

کارآفرینان با مهارتی که در تشخیص فرصت ها و موقعیت ها و ایجاد حرکت در جهت توسعه این موقعیت ها دارند، پیشگامان حقیقی تغییر در اقتصاد و تحولات اجتماعی محسوب می شوند.

به طور کلی می توان گفت:

کارآفرینی عبارت است از فرآیند ایجاد ارزش از طریق تشکیل مجموعه منحصر به فردی از منابع به منظور بهره گیری از فرصت ها. و یا فرآیندی که بتواند با استفاده از خلاقیت، چیز نویی را همراه با ارزش جدید با استفاده از زمان، منابع، ریسک و به کارگیری همراهان بوجود آورد کارآفرینی گویند.

کارآفرینی سازمانی

کارآفرینی فقط فردی نیست. سازمانی هم می تواند باشد، حتی شرکت های بزرگ اعم از دولتی و خصوصی هم می توانند به کارآفرینی دست بزنند. کارآفرینی سازمانی فرآیندی است که در آن محصولات یا فرآیندهای نوآوری شده از طریق القاء و ایجاد فرهنگ کارآفرینانه در یک سازمان از قبل تاسیس شده، به ظهور می رسند.

کارآفرینی سازمانی، فرآیندی است که در آن محصولات یا فرآیندهای نوآوری شده از طریق القاء و ایجاد فرهنگ کارآفرینانه در یک سازمان از قبل تاسیس شده، به ظهور می رسند. به تعریفی دیگر، فعالیت های کارآفرینانه فعالیت هایی است که از منابع و حمایت سازمانی به منظور دستیابی به نتایج نوآورانه برخوردار میباشد.

کارآفرین نیز می تواند مستقل، سازمانی یا شرکتی باشد:

کارآفرین مستقل:

فردی که مسئولیت اولیه وی جمع آوری منابع لازم برای شروع کسب وکار است و یا کسی که منابع لازم برای شروع و یا رشد کسب وکاری را بسیج می نماید و تمرکز او بر نوآوری و توسعه فرآیند، محصول یا خدمات جدید می باشد. به عبارتی، کارآفرین فردی است که یک شرکت را ایجاد و اداره میکند و هدف اصلی اش سودآوری و رشد است. مشخصه اصلی یک کارآفرین، نوآوری می باشد.

کارآفرین سازمانی:

کسی است که تحت حمایت یک شرکت، محصولات، فعالیتها و تکنولوژی جدید را کشف کرده و به بهره برداری می رساند.

کارآفرین شرکتی:

کارآفرین شرکتی به مفهوم تعهد شرکت به ایجاد و معرفی محصولات جدید و نظام های سازمانی نوین است.

کارآفرین کیست؟

فردی است دارای فکر و ایده جدید که از طریق فرآیند ایجاد کسب وکار محصول یا خدمات جدیدی را به بازار عرضه میکند.

در این تعریف سه نکته اهمیت دارد:

• کارآفرین کسب وکار جدیدی را راه اندازی میکند.
  
• راه اندازی کسب وکار با خلاقیت و نوآوری همراه است.
  
• روشهایی را تجربه میکند که دیگران آن را تجربه نکرده اند و در واقع ریسک می کند.
  

صفات کارآفرینان

• کارآفرینان به تغییر به عنوان مقوله تعیین کننده می نگرند، آنها ارزش ها را تغییر می دهند و ماهیت آنها را دچار تحول می کنند. آنان برای تحقق این ایده، قدرت ریسک پذیری خود را به کار می گیرند. به درستی تصمیم گیری میکنند و از این رو هر کس به درستی اتخاذ تصمیم نماید به نوعی کارآفرین تلقی می شود.
  
• کارآفرینان افرادی هستند که فرصتها را درک میکنند و خلاء ها را می بینند. درک فرصتها توسط این افراد ممکن است از طریق بازار گردی، ارتباط با افراد در جلسات، یا رسانه ها و اینترنت حاصل شود، که به آن نگاه کارآفرینانه گفته میشود.
  
• کارآفرین کنترل درونی دارد یعنی عزم او برای حرکت یا توقف و اقدام یا عدم اقدام، چیزی نیست که مولود شرایط، محیط یا اطرافیان باشد.
  
• کارآفرین نیاز به استقلال دارد. ذهن پویای او مرزهای از پیش تعیین شده و قالب های رایج را درهم می شکند و با وجودی که همان چیزی را می بیند که دیگران می بینند، اما چیزی را می اندیشد که دیگران نمی اندیشند. یعنی کارآفرین خلاق است.
  
• کارآفرین منفعل نیست و برای استقبال از آینده روحیه ای تهاجمی دارد. لحظه ی آغاز تصمیم، تنها زمانی نیست که او با ریسک مخاطره مواجه میشود؛ ابهام یک پایان نامعلوم، برهر قردم این راه سایه می اندازد. یعنی کارآفرین قدرت تحمل ابهام دارد.
  

باید گفت تعریف مجموعه ای از صفاتی که کارآفرین ایده آل را به تصویر بکشد، امکان پذیر نیست و از طرفی هر کارآفرینی تمام ویژگی های به دست آمده در تحقیقات کارآفرینی را ندارد.

نقش کارآفرینی در اشتغال

زمانی که کارآفرینان یک شغل جدید را شروع میکنند بالطبع حداقل به یک یا چند نیروی استخدامی نیاز دارند تا کارهای خود را سامان بخشند. کارآفرینان به علت قابلیت اشتغال زایی که دارند، به کاهش نرخ بیکاری که از اهداف کلان اقتصادی، اجتماعی، دولت ها است کمک می کنند. بنابراین، کارآفرینی می تواند زمینه ساز اشتغال نیروی کار باشد و نوآوری که دریک فعالیت اقتصادی توسط خود فرد ایجاد می شود منجر به ایجاد اشتغال در جامعه میشود.

این مقاله بخشی از کتاب کارآفرینی نوشته دکتر حسین بهرامی، دکتر سمیرا میرزاپور، و مهندسی محمود صیادی یود. این کتاب شامل پنج فصل می باشد که به موضوعات مربوط اصول کارآفرینی و ویژگیهای کارآفرینان، خلاقیت و نوآوری، مدیریت کسب وکار و فرهنگ آن و نهایتا طرح کسب وکار می پردازد.