آگهی نویسی با استفاده از زبان احساسی

یکی از تکنیک هایی که می توانید استفاده کنید، که هم ارتباط احساسی با خواننده تان ایجاد می کند و هم در وقت صرفه جویی می کند، تمرکز بر استفاده از زبان روزمره است. ابتدایی ترین خواسته ها و نیازهای ما با مکالمات چند سیلابی و ساختار جمله دوره بیزانس، ابراز نمی شوند. آنها وابسته به کلماتی هستند که معانی آنها روشن و ساختارشان بدون ابهام است.

پس بسیاری از احساسات ما از اضطراب تا غبطه، با این عبارت ساده کوچک می توانند ایجاد شوند:

• من نگران تو هستم.
  
• من باید تو را ببینم.
  
• گرسنه هستی؟
  
• آیا به اوایل شب فکر میکنی؟
  
• بیا برقصیم.
  
• من از او متنفرم.
  
• او خیلی خوش فکر است.
  

و نکته واقعا مهم درباره این سبک نوشتن این است: هر کسی به آن پاسخ می دهد.

این کار بازاریابان بنگاه – مشتری (B2C) نیست. برای مدت طولانی، تفکر غالب در بازاریابی b2b این بود که تمام این فروش های احساسی، برای بستنی، لوازم آرایش و ماشین های اسپرت خیلی خوب بودند، اما به سادگی برای نرم افزار، خدمات حسابداری و تجهیزات استخراج معدن قابل قبول نیستند. خوشبختانه آن تفکر شروع به تغییر کرد. امروزه شرکت های b2b بسیاری سراسر دنیا وجود دارد که با این حقیقت روبه رو شده اند که مشتریان آنها دقیقا همان افرادی هستند که بستنی، لوازم آرایش و ماشین اسپرت می خرند.

از تئوری تا عمل

گاهی اوقات در روند خرید – اساسا در آغاز آن – مشتری بالقوه شما یک تصمیم احساسی ناگهانی برای خرید خواهد گرفت. بله، آنها به دنبال اطلاعاتی خواهند بود که بعدا تصمیمشان را توجیه کنند، اما الان ما برای آن بخش نگران نیستیم. بنابراین، تصور کنید هیچ دلیل منططقی برای خرید محصولات شما وجود نداشت.

این هنوز شغل شماست که متن فروش متقاعد کننده و صریح بنویسید که مشتری بالقوه را متقاعد کند که به هر حال از شما خرید کند.

منافع احساسی خرید کردن از شما چیست؟ زندگی مشتری بالقوه بعد از خرید از شما، چطور متفاوت خواهد شد؟ همسر، فرزندان، دوستان، خانواده و همکاران مشتری بالقوه چه احساسی خواهند داشت وقتی بفهمند؟ اگر آنها از شما بخرند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چه اتفاقی نخواهد افتاد؟ با طراحی یک نقشه احساسی از پیامدهای فعالیت یا عدم فعالیت، شما می توانید بفهمید که مشتری بالقوه گزینه هایی را که به آنها پیشنهاد می دهید چطور خواهد دید.

زمانی که این را درک کنید، می توانید بفهمید که چطور آنها را به سمت گزینه ای که شما می خواهید انتخاب کنند، هدایت کنید.

این یکی از بزرگترین تقسیم بندی ها در روانشناسی است و بسیار به شما کمک می کند تا مجموعه خاص احساساتی را بشناسید که وقتی مشتریان شما درباره محصولاتی مثل محصول شما فکر میکنند، به میان می آیند.

با دقت فکر کنید، چون پاسخ همیشه واضح نیست. شاید به نظر برسد جدیدترین تلویزیون چیزهای خوبی را برایتان به همراه دارد، مثل تجربه بهتری هنگام دیدن فیلم سینمایی. اما واقعا این طور است؟ شاید وقتی برخی افراد می دانند جدیدترین ابزار را ندارند، آن احساس نالایقی اجتماعی ناشی از آن را از بین می برد.

استفاده از وعده دادن برای درگیر کردن احساسات

آیا می دانید چرا مردم از شما خرید می کنند؟ این به دلیل چیزی که شما ارائه میدهید نیست. این به دلیل وعده ای است که شما می دهید. حالا، ممکن است متوجه نباشید که به آنها وعده می دهید. اگر متن شما صرفا در حد متوسط باشد، شانس خوبی وجود دارد که مشتری بالقوه شما به دنبال وعده ای برای خودشان باشند. اما اگر شما این کار را به خوبی انجام می دهید، یعنی وعده صریحی به مشتری بالقوه خود می دهید.

سبک و شکل وعده شما

وعده های زیادی هست که می توانید به مشتری بالقوه خود بدهید:

• حقوق سالیانه خود را فقط با پنج دقیقه در روز به دست آورید.
  
• هرجا که می روید بدون تلاش دوست جذب کنید.
  
• در هر رویداد اجتماعی که شرکت می کنید، تسلط داشته باشید.
  
• بدون ریسک حتی یک پنی، کسب وکار خود را آغاز کنید.
  
• به بدن درجه یک دست یابید.
  
• کسب وکار خود را از بررسی مالیاتی در امان دارید.
  
• بخش فروش خود را به یک دستگاه سودآور غیرقابل توقف تبدیل کنید.
  

چیزی که درباره این عبارات جالب است، این است که آنها مطلوب، خاص و امری هستند. (وقتی که به کسی فرمان می دهید چیزی انجام دهد، زبان شناسان آن را حالت دستوری می نامند. یعنی جمله شما یک دستور می دهد) چیز دیگری هم درباره این وعده ها وجود دارد. آنها ناقص هستند. وعده مربوط به مشتری است، اما چیزی ضروری که آنها می خواهند بدانند را توضیح نمی دهد.

بنابراین در یک حرکت، با استفاده از وعده ای که در این نوع زبان بیان شده، شما دو احساس را درگیر می کنید:

• اول احساسی که با محتوای وعده ایجاد می شود. در مثال بالا، حالاتی مثل غبطه، غرور، اضطراب، تمایل، غرور، ناامنی، حرص و طمع و غزت نفس.
  
• دوم، که مایه تعجب همه نویسندگان است، احساسی که با شکل وعده ایجاد می شود: کنجکاوی.