اصول و قوانین طراحی داخلی

طراحی داخلی یا معماری داخلی آفرینش فضاست، فضایی که در عین زیبا و خاطره انگیز بودن عملگرا و کارآمد نیز باشد. در واقع طراح با تنیدن اصول فنی و تخصصی معماری داخلی با حس زیبایی شناسی، فضایی را طراحی می کند که بیانگر هویت، نیاز، درک و خواسته های مخاطبش است.

اصول و قوانین طراحی داخلی آن ادراکی است که طراح را وامی دارد ارتباط ما بین اندازه ها، اعضای بدن افراد و میزان فضای لازم جهت حرکت در وضعیت های گوناگون را به درستی تحلیل نماید. طراح می بایست ابعاد وسیله های داخلی فضاهای مختلف را بشناسد و بتواند از حداقل ابعاد اشیا داخلی تا بزرگترین آنها را به سرعت با تناسبات ذهنی تحلیل نماید.

شناخت میزان فضای مورد نیاز هر فرد در  انواع فضاهای داخلی به طراح کمک می کند تا به سرعت با تحلیل جمعیت متقاضی فضا ایده هایی در خصوص ارتباط فضایی و ابعاد و تناسبات ارائه دهد. در طراحی داخلی آنچه اهمیت دارد این است که صرفا تامین فضا جهت حرکت و انجام اعمال حیاتی درفضاسازی انسانی موضوع طراحی نیست بلکه پاسخ های عاطفی دریافت شده در هر فضا می تواند ارزیاب عملکرد فضا و محوری جهت طراحی داخلی تلقی گردد.

فضا

وابستگی انسان به فضا، ریشه های عمیقی دارد. این دلبستگی ازنیاز به درک روابط اجتماعی انسان، جهت کسب مفهوم پیرامون و فرمانروایی بر دنیای حوادث و رویدادها سرچشمه می گیرد. بشر بین خود و اشیا رابطه ایجاد می کند. بدین معنی که وی خود را به طریق فیزیولوژی با اشیا وفق داده و ایجاد سازگاری میکند. چون حرکات بشر در فضا انجام می شود، لذا فضا بیان کننده و جه ویژه ای ازایجاد ارتباط میان انسان ها و محیط نبوده بلکه صورتی است جامع از هرگونه ایجاد ارتباط و دربرگیرنده آن. بنابراین می توان بر این نکته تاکید کرد که فضا فقط یک جنبه از ایجاد ارتباط کلی است.

فضا در معماری

فضا در معماری، همان چیزی است که انسان را از عوامل طبیعی محافظت می کند و کلیه فعالیت های فردی و اجتماعی فرد را در برمیگیرد. انسان در فضا نیازهای مادی و معنوی خود را تامین می کند. جوهر اصلی معماری فضاست و در فضای معماریست که انسان حرکت و زندگی می کند. فضا در معماری انواع گوناگون دارد و به طرق متنوعی می توان فضا را در معماری دسته بندی کرد.

معماری و معماری داخلی

قدمت معماری به عنوان یک فن برای ایجاد سرپناه، به قدمت تاریخ بشر می رسد اما معماری امروزه در جهان ترکیبی از صنعت ساختمان سازی به علاوه هنر، فلسفه، جامعه شناسی، روان شناسی اجتماعی، اخلاقی، اقتصاد، جغرافیای طبیعی و انسانی، برنامه ریزی و توسعه اقتصادی و علوم طبیعی نظیر زیست شناسی و محیط زیست است. معماری به عنوان اجتماعی ترین هنر بشری با فضای اطراف انسان مرتبط است.

معماری داخلی آفرینش فضاست، فضایی که در عین زیبا و خاطره انگیز بودن عملگرا و کارآمد نیز باشد. در واقع طراح با تنیدن اصول فنی و تخصصی معماری داخلی با حس زیبایی شناسی، فضایی را طراحی می کند که بیانگر هویت، نیاز، درک و خواسته های مخاطبش است.

معماری داخلی حلقه اتصال میان معماری و دکوراسیون داخلی است. این رشته همانند معماری با ساختمان و اجزا و عناصر سازنده آن سروکار دارد واز طرفی مانند دکوراسیون داخلی بر چیدمان فضاهای داخلی تاکید می کند.

طراحی داخلی

در طراحی داخلی آنچه اهمیت دارد این است که صرفا تامین فضا جهت حرکت و انجام عمال حیاتی در فضاسازی انسانی موضوع طراحی نیست بلکه پاسخ های عاطفی دریافت شده در هر فضا می تواند ارزیاب عملکرد فضا و محوری جهت طراحی داخلی تلقی گردد.

طراحی داخلی به معنای برنامه ریزی، چیدمان و طراحی فضاهای داخلی در ساختمان است. در واقع این فضاهای فیزیکی نیازهای ابتدایی ما را به سرپناه و امنیت رفع نموده، فعالیت ها را ساماندهی کرده، بر شکل آنها اثر گذاشته، و به پرورش آرزوها و بیان ایده ها می پردازد.

پیچیدگی و جذابیت هنر طراحی داخلی در این است که هر کدام ازموارد یاد شده خود به تنهایی و حتی در ارتباط دوگانه یا چندگانه با سایر موارد می تواند بر حس مکان تاثیر گذار باشد.

اهمیت طراحی داخلی

توسعه فرم های معماری  در هر ساختمان با هر نوع کاربری و نحوه استفاده طراحی داخلی را مجاب می سازد تا درباره مشتری، فضا و فعالیت های پیش بینی شده در فضا اطلاعاتی را جمع آوری کند. در مراحل فرآیند طراحی ، طراح باید تمام اطلاعاتی را که کسب می کند ثبت نماید. همچنین باید در زمان بارش ایده و افکار کانسپت های ذهنی را به تصویر کشد تا برای گسترش و پرورش طرح نکته ای فراموش نگردد.